Op weekend

We logeren bij vrienden in Anavyssos aan de kust. Ira en Kyriagos zijn de max! We eten en drinken en praten tot laat in de nacht. De meisjes spelen met Ariadne (9) en Alexandros (7).

Op zondag gaan we met z’n allen naar een verjaardagsfeest. We genieten van de Griekse keuken, ontmoeten een dozijn warme mensen, we dansen en wandelen uiteindelijk in het donker naar huis.

Klimaatmars

Geboeid volgen we de klimaatacties in België. Maatregelen zijn dringend nodig. We fietsen langs de Zuidkust van Griekenland. Het uitzicht is prachtig maar aan onze voeten ligt het vol afval. Hele stranden vol plastic. In Hongarije, Servië, Roemenië, Bulgarije, Turkije, overal ligt afval. In de bermen, in de velden, onder de struiken en gewassen.

Tijdens onze reis speelden we regelmatig het spelletje ‘vrienden van de natuur’: neem een plastic zak (of koop een rol vuilniszakken), prop er zoveel mogelijk afval in, drop het in de dichtstbijzijnde vuilnisbak.

In Noord-Europa ruimden we dagelijks ons kampeerveldje op. In de Zuidelijke landen was het vaak moeilijk een plekje te vinden door al het afval.

Sport en spel

We lopen een rondje in het Olympisch stadion, waar in 1896 de eerste moderne spelen worden gehouden. Seba komt als eerste over de meet, met Juliette onder z’n arm. De tribunes zijn volledig in marmer. Mooi, duurzaam maar koud aan de poep.

In een interactief museum voeren we verschillende sportproeven uit. We leren dat tafeltennis en schermen het best aansluit bij onze vaardigheden. Enkel bij Jeanne wordt boksen aangeraden.

Lykavittos

We beklimmen Lykavittos, de hoogste heuvel van Athene. We genieten van de zon en de vergezichten.

Speciaal voor Bompa: bloeiende cactussen en drie kaarsjes in het kapelletje op de top.

Akropolis

De Akropolis is best indrukwekkend. Deze heuvel ligt centraal in de immense stad Athene. Hierdoor zijn het Parthenon en de andere gebouwen steeds zichtbaar. Je kan er omheen wandelen of naar boven stappen. Van de oude stenen waren de meisjes minder onder de indruk. Vooral het uitzicht trok de aandacht.

Feest

We wensen iedereen een spetterend einde en een fantastisch nieuw begin!!

Op donderdag 17 januari vliegen we naar huis. Waarschijnlijk komen we rond 19u30 – 20u aan in de Arsenaalstraat.

We kijken er naar uit om iedereen terug te zien. Graag nodigen we jullie uit op vrijdag 18 januari tussen 14u en 00u. In de Porre (om de hoek) is er die avond Winterdrink met vuurkorf, foodtruck en glühwein. De afterparty is dus verzekerd. Wie graag blijft slapen, geef een seintje!

Honden

Al vijf landen lang, komen we bijna dagelijks straathonden tegen. Sommige fietsers hebben pepperspray bij (Maarten), andere een stok (Sophie en Jacques). Wij verzamelen onze woede en grommen dreigend. Als dat niet helpt, doet Rosalie een monster na. Perplex blijven de honden staan. Seba lacht vanuit de hoogte. Elk zijn tactiek..

Avondshoppen

Na een stevige dag-etappe kuieren we door de stad. Straten, winkels, pleinen en boten zijn versierd. Overal hangen lichtjes. Er is een drukte van jewelste, door de week, om 19u.. Velen doen inkopen. Studenten delen glühwein uit. Een koortje zingt ‘Stille nacht’. Mensen bidden in de kerk.

Wereldfietsers

Af en toe komen we fietsers tegen. Dit geeft onze karavaan een extra boost. Soms zwaaien we in volle afdaling, soms stoppen we voor een praatje. De sympathieke Française Sophie fiets zonder haar lief naar Nieuw-Zeeland. Xavier en Marie willen in zeven jaar rond de wereld fietsen.

Vogels

De weg loopt dwars door een groot meer. We zien reigers, flamingo’s, aalscholvers en pelikanen. Het is ongelooflijk mooi. De pelikanen vliegen boven onze hoofden, ze steken de weg over naar de andere kant van het meer.

Midden in dit prachtig gebied ligt een orthodox klooster. We worden hartelijk begroet.

Veel te snel verlaten we deze plek. We hebben nog heel wat kilometers voor de boeg. Zonder tent zijn we minder flexibel.

Euro

Het voelt raar om met euro’s te betalen. Ons leven wordt plots duurder. We fietsen voor het eerst naar het Westen. En voelen het einde naderen..

Vogels

We zien veel roofvogels. In Turkije ook opvallend veel reigers, hier duizenden spreeuwen. Het is magnifiek hoe ze met z’n allen ‘showtjes’ doen in de lucht.

Griekenland

Na een kilometerslange grensovergang, fietsen we Griekenland binnen. Ons laatste land. Ongelooflijk dat we zo ver geraakt zijn. We voelen ons trots en triest tegelijk. De soldaat legt z’n geweer terzijde om dit moment vast te leggen.

Oponthoud

Onze karavaan staat stil. Regen, vrieskou en sneeuw, daar kunnen we niet tegenop.
Ons hotel delen we met studenten – zij vinden het geweldig dat hier kinderen rondlopen. Er is een ontspanningsruimte waar we biljarten, een studie-zaal om huiswerk te maken en een resto met lekker eenvoudig eten.

We bezoeken nog meer moskeeën, allemaal met mooie patronen op de muren en het plafond. We gaan bowlen en eten een typisch Turkse wafel: meer choco dan wafel. Het zijn hier echte zoetebekjes!!

Turkije

Op een regenachtige dag fietsen we Turkije binnen. De vergezichten zijn gehuld in een sprookjesachtige nevel.

Wanneer we op onze slaapplaats aankomen, gaan de hemelsluizen open. De hele nacht blijft het gieten.

Bikers

We logeren op de bikers B&B van Lesley. Er is maar één kamer vrij maar dat is geen probleem. De meisjes slapen gezellig buiten in haar van.

We maken kennis met Imre (en zijn moto) uit Australië.

We worden uitgenodigd op een verjaardagsfeest en blijven zo een dagje extra in Bulgarije.

Op naar de top

Vandaag fietsten we 650 hoogtemeters! Dat is twee keer de Eiffeltoren! We voelen ons echte championnetjes. De view was ‘amazing’. Aangekomen in Nessebar fietsen we nog even rond de oude stad. Leve de zee en z’n woeste kracht.

We huren een appartementje in een toeristisch complex met sauna en bubbelbad. Die bubbels hebben we verdiend!

Zwarte zee

We fietsen door mooie bossen langs de Zwarte zee. Soms gaat de weg kilometers aan een stuk naar boven. De vergezichten zijn prachtig. Onze handschoenen (en de grote weg) beletten ons om foto’s maken.


Op hotel

Soms fietsen we op goed geluk. Met dit koude weer, reserveren we een avond op voorhand. We checken googlemaps, warmshowers, airbnb en booking.com. Waar mogelijk boeken we een appartementje. Het is altijd feest als Seba kookt.

Stinkie

Er rijden hier een massa stinkende auto’s. Regelmatig zien we afgedankte busjes met een Nederlands- of Franstalig opschrift.

Koffiepauze ?

Een zondagse bezoek

Het verlaten van de Donau-route gaat vanzelfsprekend gepaard met een mooie lange klim. Een vrolijk toeterend autootje rijdt ons tweemaal voorbij. Boven wachten Rumen en Kremena ons op met 2 liter cola en 5 pakken chocola.

Niet veel later zitten we in hun tuintje op een zelfgemaakte schommelbank. En van het één komt het ander..

Fietsroute

De Bulgaarse kant van de Donau-route is mooier en gevarieerder dan de Roemeense. Wel moet er geklommen worden.

De helft van de dag fietsen we op de weg (lees: auto-baan), de andere helft op een vergeten MTB-pad.

Bulgarije

Op een mistige novemberdag fietsen we de Donau over, op zoek naar een aangename plek om uit te rusten. Bij de grensovergang steken we een lange rij vrachtwagens voorbij. Bij de paspoort-controle krijgen we zowaar pralines.

Ook hier heeft het deze zomer bitterweinig geregend. Verschillende veerponten zijn gesloten door de lage waterstand.

Langs de weg

Schaapherders, boeren met koeien, straathonden, afval, brandjes, ganzen, kalkoenen, paard en kar, een ezeltje, zwaaiende mensen, toeterende auto’s, een slapend vrouwtje.

Vrijgevig

We slapen binnen. Al twee nachten op rij wordt ons een huis aangeboden. Gisteren sliepen we bij de appelboomgaard van Marcel.

Vandaag in het vakantiehuis van vrienden van Maria.

Ook kregen we al yoghurtjes, cake’jes, appels, lolly’s, brood, frisdrank, verse schapenkaas, koeken, heerlijke zelfgemaakte groentenpasta, opgelegde krieken en abrikozen, … . Multsumesc mult! Een vrachtwagen stopte een kilometer voor ons op de weg, om snoepen en chocolade uit te delen aan de meisjes.

Plastiek

Het is hier, net als in Servië, verschrikkelijk vuil. Aan de rand van de dorpjes, in de bermen, in het bos, op de akkers, … Overal ligt er afval. Tonnen afval.

Roemenië

We steken de rivier over en zijn in een ander land. Op naar de fietsenmaker! Seba heeft een nieuwe buitenband nodig en Jeanne een nieuwe ketting. Oeps, het is zondag.. Dan slapen we er toch gewoon.

Bedankt John! We wensen je nog veel succes met La Pedale Drobeta!

Verrassing

We vinden een slaapplekje ergens nergens langs de Donau. Een klein uurtje later horen we een vreugdekreet. Het is ‘Lion’. Wat een ongelooflijk toeval! We maken een vuur en genieten van een gezellige avond samen.

De volgende morgen blijven we samen. We maken een treintje want er is veel wind. ‘Lion’ en ‘Bear’ fietsen op kop.

Vlamingen

De meisjes vinden het super om Nederlands te kunnen spreken. Ze helpen Maarten en Louis met vanalles en nog wat. Ze zorgen er vooral voor dat Maartens plan om vroeg te vertrekken in het water valt.

Fietsers

We ontmoeten Jacques, een Fransman, op weg naar de Zwarte Zee.

We kamperen samen langs de Donau.

’s Avonds komen ook Louis en Maarten, twee broers uit Gavere, hun tent opslaan. Het wordt een kampvuur om niet te vergeten.

Rustdag

Zondag 7 oktober, 9u ’s morgens, Seba neemt een duik in het koude zwembad.

Daarna luieren we wat in de hangmat en genieten van een mooie zonnige dag.

Budapest

In alle vroegte fietsen we door Budapest. De gebouwen zijn majestueus. De pleinen verlaten. Op het Margaret-eiland ontbijten we in de zon terwijl we de zaterdagse lopers gadeslaan. We spelen en slapen en genieten van de dansende fontein.

Na de middag fietsen we de stad uit. Het wordt opnieuw een uitdaging. Duizenden auto’s omkransen deze mooie hoofdstad.

Nachtbus

Slowakije hebben we niet gezien maar we zijn er wel geweest.

Flixbus brengt ons voor een spotprijsje over de bergen. De enige bestemming die mogelijk is met fietsvervoer is Budapest. Wanneer de bus rond 23u30 arriveert, blijkt er geen fietsenrek aanwezig. We proppen onze fietsen in het bagageruim en gaan een hobbelige nacht tegemoet.

Tatra-gebergte

We zijn aangekomen in Zuid-Polen. We willen graag door de bergen maar beseffen dat dit moeilijk wordt. We zoeken transport naar Kosice (Slowakije) maar de trein noch de bus neemt fietsen mee.

We fietsen naar het Westen en treinen het laatste stuk tot in Krakow. Hier nemen we over een paar dagen de nachtbus naar Budapest.

Rustdag

We komen aan bij een pony-boerderij. De meisjes zijn zot van alle dieren (geiten, kippen, bambi’s, vos, konijnen, boa, …) maar vooral van de paarden. We blijven een dagje extra om te helpen voederen..

Picknicken

We hebben al veel mooie picknickplaatsjes gehad.

Maar deze middag was heel speciaal. Een buurvrouw bracht een kan lekkere thee. De buurman een berg druiven van eigen kweek. Even later kwam de buurvrouw terug met een stapel vers gebakken pannenkoeken en twee potten zelfgemaakte confituur. Het werd een reuze-gezellige middagpauze.

Kamperen

Na drie nachten binnen slapen (gisterennacht was het amper twee graden), kijken we er naar uit om weer in onze tent te liggen.

We eten worstjes boven het vuur, zoals we leerden van Andrzej.

De temperatuur valt mee maar er is veel wind.

Bug

We volgen de rivier de Bug. Deze rivier vormt de grens met Wit-Rusland en daarna met Oekraïne. We fietsen langs de oostelijke grens van de Europese unie. Regelmatig zien we grenspolitie. We lachen en blijven flink aan onze kant. De natuur echter loopt gewoon door.

Zondag

We fietsen door het dorp Janow Podlaski. De kerk stroomt leeg. Het hele dorpsplein staat vol mensen en auto’s. Binnen in de kerk staan extra klapstoelen. Er lopen kinderen rond. Een stuk of tien priesters-in-opleiding staan rond een goedlachse pastoor. Wanneer we even later het dorp uit fietsen, stapt een nieuwe lading mensen de kerk binnen. Voor de mis van elf uur.

’s Avonds slapen we voor geen geld bij de paters in de Dom Pielgrzyma in Koden.

Patatten

Een prachtige fietsroute, zalig mooi weer, middagpauze bij een meer. Wat wil een mens meer?

‘Patatten rapen’, zegt Rosalie. En zo zitten we drie minuten later allemaal op onze knieën.

Bialystok

We bezoeken de zoo en zien onze eerste echte beer. We hebben zin om hem te knuffelen.

In de namiddag gaan we springen. Iedereen vindt het de max. Wanneer Seba bommetje doet op het luchtkussen, vliegen we de lucht in.

’s Avonds ga ik met Rosalie naar de mis. De grote kerk zit helemaal vol. Er wordt veel geknield. Heel anders dan de vrolijk versierde kerkjes in de Baltische Staten.

Afval

We laten geen enkel papiertje achter in de natuur. Integendeel, vaak nemen we extra afval mee naar de dichtstbijzijnde vuilnisbak. We zien veel zwerfvuil langs de kant van de weg. Hier nog meer dan in de Baltische Staten. Bij de kampvuur-plaatsjes liggen lege blikken bier en sigarettenpeuken. Zweden was uitzonderlijk proper. (Daar mag je dan ook geen alcohol drinken in het openbaar ?.)

Green velo

Via een plaatselijke fietsroute (die vlot startte maar zanderig eindigde) komen we op de green velo, een nieuwe Europese fietsroute door Oost-Polen. We kunnen opnieuw pijltjes volgen..

Nieuw

Het is altijd even wennen in een nieuw land. Ook leren we nieuwe woorden. We hadden al tak, te-noan, paldi-jes en onze favoriet aa-chu. Nu bedanken we de mensen met gin koeije. Naar de oude vrouwtjes langs de kant van de weg roepen we vrolijk: gin dobrie!

Marijntje

Marijntje is gisterenavond gestorven. Ze werd bijna 98 jaar. Ik stond op een wankel ponton toen ik het nieuws hoorde. Ik keek uit over een zwart meer, de hemel boven mij vol sterren. Ze fonkelden. Het was alsof Marijntje naar me lachte. Alsof ze wilde zeggen: het is goed zo.

Onze gedachten zijn bij opa en oma. Ze verdienen alle steun en alle lof, ze waren er steeds toen Marijntje hen nodig had. Ook tijdens dit laatste moeilijke jaar.

Zand

We fietsen een hele dag door het bos. In het midden van het bos fietsen we langs een verzorgd kerkhof. Af en toe zien we paddenstoel-plukkers. (De oogst is matig door de warme zomer.) We moeten regelmatig afstappen door het mulle zand. Na dertig kilometer zijn we bekaf.

Nog even een wiebelig bruggetje over en we houden het voor bekeken. Tijd om hout te zoeken, huiswerk te maken, matjes op te blazen, te koken, … .

Slapen

Wanneer de nood hoog is, ontmoeten we Grazvydas, Toma en de kleine Dovilas. We mogen in hun weekendhuisje slapen. Eerst helpen we appels plukken (lees rapen) en inladen. Even later vertrekken ze richting fruitpers.. Wij proeven alvast van een heerlijk glaasje sap. En thee. En gebakken kaas. En zelfgeplukte pruimen.

De volgende morgen bekent Toma dat ze muziekleraar is.

Happy Birthday

Vandaag vieren we Dita’s verjaardag. We zingen en wensen Rosalie haar boezemvriendin het allerbeste!! We snoepen van een Litouwse specialiteit: de Sakotis-cake.

Wat blijkt na het verorberen van ons torentje.. Dita is pas over drie dagen jarig. Lap, we zullen nog eens moeten feesten ?

De stad

Het is een hels karwei om Vilnius in of uit te rijden zonder auto. Af en toe is er een stuk fietspad maar dit stopt soms abrupt.

Kilometers auto’s rijden naast ons. De stank is overweldigend. Op naar de natuur!

3 september

We bezoeken Vilnius. In het park zien we veel jongeren in uniform (met hemd en das). We beklimmen een toren, spelen in de fontein en bezoeken het Illusion museum.

In de namiddag zien we de optocht van de studenten, ook voor hen begint het academiejaar vandaag.

Bier

Seba stond daarstraks aan de kassa van een klein winkeltje. Het oude vrouwtje wilde z’n pintjes niet afrekenen omdat het één september is. Seba toonde z’n identiteitskaart ? maar niets hielp.

Er is hier blijkbaar een nieuwe wet die het verbiedt om alcohol te kopen op één (en dit jaar ook op drie) september.

Even later kwam een hulpvaardige local een literfles bier brengen. En een volle doos frambozen uit eigen tuin en niet te vergeten een grote zak vol appels ?.

Fietsen

Het is heel mooi fietsen in Litouwen. Het landschap is prachtig. We zien glooiende velden, bossen en meren. De route die we volgen gaat over rustige wegen. Wel moeten we regelmatig klimmen. Waarschijnlijk is dit onvermijdelijk in merengebied.

Litouwen

De weg loopt dood in het laatste dorpje voor de grens. Via een wandelpad langs de sporen, fietsen we Litouwen binnen.

Onze eerste fietsdag in Litouwen is adembenemend mooi. De weg slingert door een golvend landschap, het asfalt is als nieuw, er is amper verkeer. De zon schijnt, een grote regenwolk haalt ons net niet in.

Meren

We zijn opnieuw in merengebied. Heel mooi!

s Morgens nemen we een duik in het frisse water. Dit klinkt sierlijk, in werkelijkheid stappen we voetje voor voetje het water in. Maar eens kopje onder, genieten we van het weldadige gevoel.

Appeltjes

We zijn in de appelprovincie. Overal staan boompjes vol appels. Het zijn er uitzonderlijk veel dit jaar. We plukken appels, we krijgen zakken vol appels en doosjes vol gedroogde appeltjes. We eten appelmoes als voor- of nagerecht, appels bij de havermout en gedroogde appeltjes onderweg.

Stil

Vandaag fietsten we op een zalig mooie rustige weg. Toen we even stil stonden, viel ons de stilte op. De rust. We hoorden de wind in de bladeren, het zoemen van insecten, een enkel vogeltje en een verre haan.

Dieren

Ook in Letland zagen we al drie herten. In de velden zien we ooievaars parmantig rondstappen. Langs de rivier zitten grote zilverreigers. De meisjes hebben al verschillende glibberige kikkers gevangen.

Soms zien we een eekhoorntje de weg oversteken. De laatste dagen zien we opvallend veel kalfjes.

Daugava

We fietsen naar het zuidoosten, langs de Daugava. Slechts af en toe geraken we tot bij de rivier.

Het is niet eenvoudig om mooie kampeer- of rustplekjes te vinden. De weg gaat eindeloos door, door bos en hei. Het landschap is licht glooiend, we fietsen langs naald- en loofbossen.

Een dikke merci

MERCI voor alle toffe berichtjes. Het is heel leuk dat jullie onze avonturen zo enthousiast volgen. De gelukspoppetjes en andere geluksbrengers reizen met ons mee.

Thanks to all the friendly and generous people we meet on our way. Your warmth feels great!

Deze avond werden we uitgenodigd bij vriendelijke Letten. Terwijl wij thee dronken op hun nieuwe terras, stopte de oma onze meisjes in bad.

Rustdag

We zijn in Turaida. We bezoeken de bekendste grot van Letland – die bitterweinig voorstelt. We rijden met de trein en de bus naar een park vol houtsnijwerk. Ook hier blijkt de folder interessanter. Uiteindelijk gaan we rodelen, een echte voltreffer, jihaa!!

Fietsers

Estland fietst gemakkelijk. Het is hier zalig plat. We hebben een aangename 23 graden. De wind houdt zich rustig. Af en toe komen we andere fietsers tegen.

Het fietsen op een bestaande route is heel comfortabel, gewoon de bordjes volgen.

Winkels

In de ‘grote’ dorpen is er vaak een kleine buurt-supermarkt. Hier geen eindeloze keuzemogelijkheden, we eten wat er is.

Het valt ons op dat hier nergens reclame gemaakt wordt. Het is bijna twee weken geleden dat we nog een schreeuwerige affiche hebben gezien. Bushokjes zijn hier gewoon bushokjes.

Wind mee

Wat is dat fijn! We trappen en vliegen vooruit.

Bij de laatste overzetboot, fietsen we honderd wachtende auto’s voorbij en mogen we als eerste de boot op.

Deze avond regent het. Benieuwd hoe ons (oud maar vertrouwd) tentje het zal doen..

Eilanden

Estland telt 2222 eilanden. We nemen de boot -een leuke afwisseling- en fietsen over de twee grootste eilanden: Hiiumaa en Saaremaa. Hier is er een beetje toerisme, we zien al eens een terrasje.

Het landschap is meer gevarieerd, naast bomen zien we ook weilanden, koeien en natuurlijk de adembenemende zee.

Dieren

We horen hier opvallend minder vogels dan in Zweden. Zelfs gisteren tijdens onze nacht in het bos.

Vanavond kregen we bezoek van een sierlijke vos. Hij liep langs op twee meter en kwam er daarna gezellig bij zitten.

Bijna vergeet ik de wespen te vermelden die hier in grote getale aanwezig zijn. We negeren ze.

We zagen ook een statige ooievaar op een reuze nest.

Zoek de dorpjes

We fietsen langs grote rustige wegen. Links en rechts zijn er bomen. Duizenden en duizenden. De eerste dag fietsen we verschillende dorpjes onbewust voorbij. Wat wij als bospad aanzien blijkt de (hoofd)straat van een dorp. Vaak zijn het slechts een paar huizen verstopt in het bos.

Terug naar de natuur

Onze eerste fietsdag is er eentje met veel wind op kop. Het fietspad (eurovelo 10) ligt vlak naast een drukke weg. Pas na 25km wordt het rustiger.

Bij de Keila-joa-waterval, willen we onze drinkflessen bijvullen. We vragen het aan de juiste man – hij woont in een indrukwekkend huis en maakt z’n eigen Calvados.

We eindigen onze dag op een kampeerplaatsje in het bos, vlak aan de zee.

Tallinn

We fietsen en wandelen door de oude binnenstad.

In de Sint-Olaf-kerk, laten we ons meevoeren op Estse gezangen. Daarna beklimmen we de toren.

We bezoeken het poppentheater-museum.

We spelen met nonkel Kim die hier heel toevallig op reis is.

We slapen in een gezellig appartementje, dat in een mum van tijd vol hangt met was.

De Baltic Queen

De oversteek van Stockholm naar Tallinn was een ongelooflijke ervaring.

We sliepen in een verzorgde kajuit, de kinderen speelden in de ‘speelkamer’, we dansten op de muziek van de jukebox-band en we keken (met een drankje in de hand) naar een folkloristische voorstelling van Estland.

We kijken er naar uit om dit land dat voor 52 procent uit bos bestaat te ontdekken.

Toen ik ’s morgens op het dek stond, kon ik het beeld van een drijvend appartementsgebouw moeilijk loslaten.

Einde deel 1

We nemen afscheid van het Zweden dat we kennen. Met een duik.

En een fietstocht doorheen prachtige bossen en vergezichten.

Ondertussen zagen we in Zweden nog twee hertjes in het wild, een das, vele schitterende libellen, honderden witte vlinders en een zwarte slang.

Naar Stockholm

We naderen Mariefred. Als alles goed gaat, nemen we daar de boot naar Stockholm. Zo willen we de drukke invalswegen vermijden en nog eens genieten van de natuurpracht vanop het water. Vanavond slapen we dan in Stockholm. Na 28 nachten in de tent, kijken we uit naar een echt bed met een dikke matras.

Eindelijk regen

Vandaag regende het voor ons en naast ons en uiteindelijk ook op ons.

Deze keer geen duik bij de middagpauze maar een speelpleintje.

We kwamen relatief droog aan op de camping. We kookten in het keukentje en aten in een prieeltje.

Zelfs bij nat weer, blijft het gezellig.

Hittegolf

Het is de warmste zomer ooit opgemeten in Zweden. Er viel amper regen sinds begin mei. Het is puffen op de fiets.

We stoppen vroeg en zwemmen veel. Het water in de meren staat laag. Dit kun je zien op de rots hieronder.

Aan ons kampeerplekje worden we uitgenodigd bij Gotte (lees Jutte) voor een ontbijt. De gepensioneerde leraar Frans vond het fijn om nog eens Frans te spreken. En zo speelde Jeanne een half uurtje viool.

Weetjes

– Er zijn hier veel mensen die van auto’s houden. We zien opvallend veel Porches, Volvo’s, Ferrari’s en Cadillacs.

– Veel Zweden hebben tatoeages. Hele armen, benen, borsten en ruggen vol.

– Brievenbussen staan hier graag bij elkaar.

– Bij de meeste zwemplaatsjes is er een toilet voorzien.

– De toeristen komen hier vooral uit Zweden en Duitsland. Ook zien we Noorse kentekens. Heel af en toe ontmoeten we Nederlanders of Belgen.

– Deze zomer is uitzonderlijk warm en droog, met temperaturen tot 35 graden.

Eten

Seba kookt voortreffelijk op onze kleine vuurtjes. We aten al zalm, Zweedse balletjes, bulgur, couscous, … . De melk smaakt hier heerlijk en is slechts negen dagen houdbaar!! Ook hebben ze een grote variatie aan brood en crackers. De meisjes houden vooral van de pannenkoekenbroodjes.

Onderweg plukt Rosalie steevast heerlijke framboosjes.

Batbuss

Vandaag maakten we een ritje met de batbuss. En de fietsen gingen mee..

De boottrip was zalig!

Jammergenoeg was de motor kapot en zette de kapitein ons vervroegd af, een heel eind verwijderd van onze geplande route..

Dieren

We zagen al twee herten, een bever, honderd vlinders, twee slangen, een klein vosje, duizend vissen en een mini-salamander.

Zondag

Mooie maar lastige fietsdag. Veel op en neer. Uitgeput zoeken we een slaapplaats. Via een hobbelig weggetje vinden we een plaatsje aan het meer. Voor het eerst geen vriendelijk welkom maar een boze man met een hond. Morgen fietsen we naar Amal voor een rustdag.

Nacht

Ik heb al lang geen nacht meer gezien. Rond tien uur begint het te schemeren, om twaalf uur is het nog steeds niet helemaal donker. ’s Morgens worden we wakker van de zon op de tent. Om acht uur is de zon al vier uur wakker..

Onderweg

We fietsen landinwaarts. Weg van de woeste fjorden en de wind. We zijn nu net voorbij Uddevalla.

We blijven zwemmen.

Het is hier uitzonderlijk warm: 27 graden, het water 23.

We kamperen op de mooiste plekjes.

Zalig! Wel vraagt dit om een handwasje..

Kamperen

We kamperen het liefst in de natuur. Enkel om voetbal te kijken zoeken we een camping op.

Eén keer moeten we een paar koeien vlaaien verplaatsen maar dat hebben we ervoor over.

Fietsen zwemmen fietsen zwemmen

We fietsen langs de westkust. Het uitzicht is prachtig. Maar de weg is lastig. We stijgen en dalen voortdurend. Er is geen fietspad. Wel zijn de Zweedse chauffeurs heel hoffelijk. Ze vertragen, laten ons door,… . Eén auto reed meer dan een kilometer stapvoets achter ons en creëerde zo een lange stoet.

Rustdag

Na een late voetbal-avond (schitterende match waarin onze duivels de Brazilianen naar huis spelen)..

rustdag!!

Na het ontbijt maken de meisjes wat werkblaadjes -ze staan te popelen om aan hun nieuwe schriften te beginnen. Daarna bezoeken we ‘met de hele school’ een Middeleeuwse burcht.

We krijgen met z’n allen zwaardles. Omdat we niet veel begrijpen van de Zweedse meester, kloppen we erop los ?

Zweden is niet plat

We fietsten rond en door Gotenburg en het ging de hele tijd op en neer. Niet overdreven maar mijn conditie moet nog opgebouwd worden..

En onze banden konden nog wat extra druk gebruiken!! We gingen op zoek naar een fietsenmaker met een degelijke pomp. En campinggas. Vliegen met fietsen heeft gevolgen.

De eerste kilometers

Rond kwart na acht fietsten we van de luchthaven weg. Vol enthousiasme. Al gauw bleek dat we de dichtstbijzijnde camping niet zouden halen. Na even zoeken vonden we een zalige kampeerplek. In geen tijd zetten we de tent op en lagen we alle vijf te ronken. De volgende ochtend genoten we met volle teugen van dit prachtige plekje..

Vliegen met fietsen

Na het inpakken volgt het inladen. Eerst in de grote auto van opa, daarna op de bagage-karren en uiteindelijk in het vliegtuig. Het was even stressen tot we alle bagage mochten afgeven. Daarna konden we genieten van onze duivels en het WK..

Na een rustige vlucht (eindelijk wat bijslapen) kwamen we aan in Gotenburg. Ondanks de hardhandige aanpak, kwamen ook onze fietsen heelhuids aan.

Het uitpakken verliep vlot -met dank aan de meisjes- alleen het pompen duurde immens lang..

Een herinnering om mee te nemen

Ons Feestje was de Max! Supertof dat er zo veel mensen de zoektocht zijn aangegaan naar Chalet Ten Hove. Er was veel lekkers, veel zand, een sjoelbak, een onvergetelijke voetbalmatch, petanque, schmink… zomerse gezelligheid!! Bedankt voor alle lekkere en leuke geschenken: de bloemen, de taarten, het fietsvaasje, de centen, de gelukspoppetjes, de fruitmand, de wensen, de snoepen, de pannenkoeken, de (mini-)boekjes, …

Rosalie kreeg een prachtige tekening van haar boezemvriendin Dita:

Jeanne werd verwend met oorbelletjes van Juweelidee:

De grote materiaal-test

Onze tent heeft al wat afgezien maar we zijn er nog steeds heel tevreden over. We laten een paar naadjes naaien door onze schoenmaker en dan zien we wel hoe lang hij het nog trekt. Onze matjes hebben niet gelost. Onze nieuwe lakenzak heeft z’n nut ruimschoots bewezen (Juliette had teveel nootjes gegeten, de rest van het verhaal bespaar ik jullie).

Aan de fietsen moet nog wat gesleuteld worden. Jeanne haar zadel is te hard. De tandem heeft nog geen ringslot en ook drinkflessenhouders ontbreken. De versnellingen moeten nog afgesteld worden en last but not least: onze ‘kilometriekjes’ hangen nog op andere fietsen.. hierdoor geen gepoch over het aantal kilometers die we dit weekend hebben afgelegd 😉

Weekendje Limburg

We kopen een fiets-knooppunten-kaart, tekenen er – met de hulp van googlemaps – een aantal extra tentjes op en we vertrekken. Gewoon de trein op… Seba en Juliette, de fietsen en de bagage, vertrekken iets later met de auto.

Bij onze aankomst in Bokrijk, worden we onmiddellijk overweldigd door al het groen. We fietsen door bossen, heiden en strand. We slapen onder hoge dennen, op een paalcamping in het bos (de allereerste van ons land) en aan een prachtige vijver vol kwakende kikkers. We wandelen 3 km op onze blote voeten. We beklimmen 2 uitkijktorens en we fietsen door het water…

Na onze nacht in het bos, verwijderen we een 15-tal piepkleine teken. Na onze nacht aan het meer, smeren we muggenzalf. Je moet er wat voor over hebben..

Mooi weer, lege agenda

Mooi weer. Seba is weg met de koersfiets. En wat doen wij??
Rosalie zegt: ik wil met de fiets naar een Pretpark.
Ik aarzelend: Ok.
Het enige Pretpark op fietsafstand, is Harry Malter.
Allen daarheen!!

Goed gefietst meisjes!!

De naam

Het duurde even voor onze blog een naam had.
Seba was fan van vervan.gent. Maar we zullen ook ver weg zijn van Oostende en de Panne, dus dit volstond niet. Rosalie wilde graag buitenleven.be of reizenzonderauto.gent. Dat vonden wij teveel bondzondernaam. Toen hoorden we Raymond op de radio, en werd er beslist: 3meisjesopdefiets.
.be is wel ok, op reis word je vaak meer Belg..