Marijntje is gisterenavond gestorven. Ze werd bijna 98 jaar. Ik stond op een wankel ponton toen ik het nieuws hoorde. Ik keek uit over een zwart meer, de hemel boven mij vol sterren. Ze fonkelden. Het was alsof Marijntje naar me lachte. Alsof ze wilde zeggen: het is goed zo.
Onze gedachten zijn bij opa en oma. Ze verdienen alle steun en alle lof, ze waren er steeds toen Marijntje hen nodig had. Ook tijdens dit laatste moeilijke jaar.
